blind
je wil het niet weten
en zoekt vlucht in een vlucht
maar je bent al verloren
in jouw eeuwig gezucht
je loopt weg van jezelf
maar vooral van je geest
je wil niet zien wat is
nog minder wat is geweest
je kan nog wel zien
met irissen verkleurd
maar jij bent allang blind
want je hebt zelf
je pupillen verscheurt
* je kan het moeilijk lezen met de tekstkleur en de achtergrond, maar het is bewust gedaan, je kan het zien of niet*
Reacties op dit gedicht
| cooremans tiny: | Vrijdag, april 22, 2005 21:44 |
| mooi gedicht! ik heb het kunnen lezen hoor :) heerlijke inhoud xxx, tiny, ciao | |
| Bernice: | Zondag, februari 27, 2005 18:07 |
| Heej meiss, heel mooi gedaan:-D Tis herkenbaar en gevoelig ;-) *hvj* Liefs,, |
|
| Hans Winter: | Zondag, februari 27, 2005 11:38 |
| welke kleur geef je het teken van een kind, hoeveel stilte laat je gebeuren als zij fluistert waar jij je gedachten tot buiten jezelf verzint. even bewust om geweten te hebben gebleven, groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gwoon | 
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 26 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||