Als een wervelwind gooi ik
alles om wat nog stond
Breek ik elk touw dat zich
ooit nog met mezelf bond
Ja, ik weet wat me te doen staat
als alles niet volgens plan gaat
Zonder enige schaamte
schreeuw ik mezelf omhoog
Lieg de wereld leuker en
lach mijn leven zorgeloos
Als de compagnon van liefde
de bedenker van het leven
En als alles behalve mezelf
durf ik mezelf bloot te geven
Een lach schenkt voldoening
een stukje zekerheid misschien
Toch heb ik daarna nooit iets
van mijn ego terug gezien
Maar dat hoeven zij niet te weten
geheimen zijn menselijk bovendien
Peter van der Linden: | Zondag, februari 27, 2005 15:52 |
Prachtig geschreven. Liefs, Peter. |
|
Fri..: | Zondag, februari 27, 2005 15:35 |
wow, mooi gedichtje manja :) Liefs, Fri ps; 'k heb je toegevoegd |
|
freakangel: | Zondag, februari 27, 2005 13:33 |
Een mooi gedichtje, goed verwoord, hoewel ik het, wat het liegen betreft, wel helemaal met sunset eens ben... liefs freakangel |
|
Nienke: | Zondag, februari 27, 2005 13:31 |
Geheimen zijn inderdaad menselijk, niet iedereen hoeft alles van je te weten.. Maar probeer toch om jezelf te zijn, al is dat moeilijk.. Heel mooi verwoord, Liefs Nienke |
|
Will Hanssen: | Zondag, februari 27, 2005 11:09 |
Heel erg mooi verwoord Manja! Graag gelezen.. Liefs, Will |
|
sunset: | Zondag, februari 27, 2005 10:16 |
'Lieg de wereld leuker en ...' Weet je, liegen is pijnlijk, kwetsend. Maar het meest nog wanneer je jezelf beliegt. Prachtige voelbare verwoording. Maar of je 'geheimen'' moet hebben om 'menselijk' te zijn ...? Liefs / sunset |
|
H.J.: | Zondag, februari 27, 2005 10:02 |
Mooi dicht om te herlezen en over na te denken. liefs H.J. |
|
Auteur: Manja Moraal | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 27 februari 2005 | ||
Thema's: |