waar is mijn zon?
Waar is het licht heen,
van mijn levenspad?
Zodat ik de weg kan vinden,
de weg die ik volgen wil.
Ik droom van thuis,
in de nacht, maar ook overdag,
een thuis,
waar er van je wordt gehouden
Gaan de wolken ooit nog weg?
Weg van voor de zonneschijn?
Zodat mijn dagen en lange nachten,
minder donker zullen zijn?
Zal er ooit een thuis zijn?
waar ik al die tijd naar verlang?
een thuis waar ik veilig ben,
en me geen zorgen meer hoef te maken.
Waar is mijn zon heen?
om mijn dagen te verlichten?
Zodat mijn hopen wordt beloond
en ik weer kan leven?
Reacties op dit gedicht
| Reminder: | Zondag, februari 27, 2005 13:46 |
| Shasa, Om even antwoord te geven.. Ik heb geleerd om het zwarte in het witte te zien. En het witte in het zwarte. ;-) Mooi gedicht trouwens.. Blijf hopen op die wind die de wolken zal verdrijven. Windstil blijft het trouwens nooit altijd... gr Reminder. |
|
| nansz: | Zondag, februari 27, 2005 13:41 |
| mooi gedicht hoor, je moet gewoon je eigenlichtje laten branden en door gaan dat is het beste kuzz nansz |
|
| Lia : | Zondag, februari 27, 2005 11:59 |
| hihi... leuk dat ik je nog zag gisteravond... knuffie, Lia | |
| ManicManja: | Zondag, februari 27, 2005 11:57 |
| die is weer terug naar Lunteren, sorry ;) brand je eigen lichtje en maak die zon maar overbodig :) kus Manja |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *shasa* | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 27 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||