Verzacht asjeblief die pijn
Lieve schat,
Ik zou je zo graag zeggen wat ik voel.
Maar kan het niet vanuit deze bureaustoel.
Ik wil je onder vier ogen spreken.
Wacht nu al enkele weken.
En ik kan eeuwen op je wachten.
Maar help me alsjeblief de pijn verzachten.
Ik begrijp dat het de laatste weken moeilijk was.
Maar nu geeft het toch wel eens pas ...
Twijfels komen en gaan.
Waar zal ik morgen staan?
Velen zeggen dat je voor mijn gedichten smelt.
Maar enkel jouw woord telt.
Ik wil hen graag geloven.
Maar jij kan dat lichtje weer doven.
Ach ik hou gewoon immens veel van jou.
Laat me niet in de kou.
Ik zou je zo graag zeggen wat ik voel.
Maar kan het niet vanuit deze bureaustoel.
Ik wil je onder vier ogen spreken.
Wacht nu al enkele weken.
En ik kan eeuwen op je wachten.
Maar help me alsjeblief de pijn verzachten.
Ik begrijp dat het de laatste weken moeilijk was.
Maar nu geeft het toch wel eens pas ...
Twijfels komen en gaan.
Waar zal ik morgen staan?
Velen zeggen dat je voor mijn gedichten smelt.
Maar enkel jouw woord telt.
Ik wil hen graag geloven.
Maar jij kan dat lichtje weer doven.
Ach ik hou gewoon immens veel van jou.
Laat me niet in de kou.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Wim Meeus | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 juli 2001 | ||
| Thema's: | ||