woede is gestegen,
me hartslag gaat te snel,
ik flip helemaal,
de muur is verandert,
in een slagveld,
tranen die niet stoppen,
mij glimlach is vervalst,
me kamer is mijn rust,
mij plek,
daar zit ik ik een donkere hoek,
vrolijk lachen zit er niet meer in,
er is te veel gebeurt,
het verleden kan ik maar niet vergeten,
niet alleen,
mischien met jou,
maar dat is zeker weer onmogelijk,
want er is niks dat waarheid worden zal,
het boeit me allemaal niks,
wilde dat ik niks was,
gelijk getrapt worden met de vloer,
boeje het heeft toch geen zin,
want de dag word toch altijd erger...