Haantje de voorste
Haantje de voorste
Ik probeer je te raken,
Zet netten uit.
Spreid mijn veren,
Kukel Luid.
Gooi me in prikkeldraad,
Zwem zinkend nauwelijks vooruit.
Ik trek aan,
De netten zitten vol.
Altijd als eerste bij het voeren vooraan,
Nieuwe plek, ik ben daar!!!
Ik hijg,
Jij blijft maar gaan.
Ik probeer je te raken,
Zet netten uit.
Spreid mijn veren,
Kukel Luid.
Gooi me in prikkeldraad,
Zwem zinkend nauwelijks vooruit.
Ik trek aan,
De netten zitten vol.
Altijd als eerste bij het voeren vooraan,
Nieuwe plek, ik ben daar!!!
Ik hijg,
Jij blijft maar gaan.
Reacties op dit gedicht
| Yara Schmid: | Maandag, februari 28, 2005 10:20 |
| leuk geschreven liefs, yara |
|
| sunset: | Maandag, februari 28, 2005 09:32 |
| Voelt alsof het 'te veel' is / wordt. En 'te' is nooit goed behalve in 'tevreden'. Mooi. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vermillion | 
|
|
| Gecontroleerd door: jo | ||
| Gepubliceerd op: 28 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||