hoe kon ik jou ooit laten gaan,
hoe kon ik jou daar laten staan.
het is mijn schuld dat jij er niet meer bent,
er is nu niemand die zig naar mij wend.
misschien is dit wel wat jij voelde,
misschien is dit wel wat jij bedoelde.
en het is misschien al bijna een jaar geleden,
maar mijn verdriet is nog steeds niet verdwenen.
en elke keer als ik terug denk aan jou,
vraag ik me af; waarom was ik jou niet trou.
)-rasja-(
dit gedicht is geschreven voor mijn aller beste, aller eerste beste vriend, die op elk tijd stip voor mij klaar stond. DEZE IS VOOR JOU SIP!!!!