donkere duistere nacht
de maan, was er te lang
de zon, veel te kort
het maakte al te snel
weer plaats voor de maan
die nog een lange weg
heeft te gaan...
ik was de maan
ik was er te lang
toen was ik de zon
ik was er te kort
ik veranderde
alweer te snel de maan
die nog een lange weg
heeft te gaan...
in zijn duistere
donkere nacht...
de zon, veel te kort
het maakte al te snel
weer plaats voor de maan
die nog een lange weg
heeft te gaan...
ik was de maan
ik was er te lang
toen was ik de zon
ik was er te kort
ik veranderde
alweer te snel de maan
die nog een lange weg
heeft te gaan...
in zijn duistere
donkere nacht...
Reacties op dit gedicht
| m@rcel: | Maandag, februari 28, 2005 23:09 |
| Heel mooi verwoord. Liefs+knuff m@rcel |
|
| Psych: | Maandag, februari 28, 2005 20:22 |
| mooi,beetje mysterieus,,,liefs,,,elze,,, | |
| Dirk Hermans: | Maandag, februari 28, 2005 20:02 |
| de éénzaamheid mooi in woorden gebracht Groetjes Dirk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: meisjes mensje | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 28 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||