Gewond
Gewond
Druppels bloed drupten jaren naar beneden.
Al die jaren had ik veel pijn.
Al die jaren heb ik veel geleden.
Zo veel groter dan de rest, maar toch ook zo klein.
Nu heb ik lieve mensen om me heen.
Mensen die veel om me geven.
Nooit voel ik me meer echt alleen.
Toch kan ik niet doorgaan met mijn leven.
Want toch krabt iemand steeds de wonden open.
En de pijn zal ik nooit meer vergeten.
Ik zal altijd met de littekens blijven lopen.
Me altijd blijven herinneren hoe dat ze heetten.
Ik hoop dat ze dit ooit komen te weten.
Druppels bloed drupten jaren naar beneden.
Al die jaren had ik veel pijn.
Al die jaren heb ik veel geleden.
Zo veel groter dan de rest, maar toch ook zo klein.
Nu heb ik lieve mensen om me heen.
Mensen die veel om me geven.
Nooit voel ik me meer echt alleen.
Toch kan ik niet doorgaan met mijn leven.
Want toch krabt iemand steeds de wonden open.
En de pijn zal ik nooit meer vergeten.
Ik zal altijd met de littekens blijven lopen.
Me altijd blijven herinneren hoe dat ze heetten.
Ik hoop dat ze dit ooit komen te weten.
Reacties op dit gedicht
| falling_deeper: | Zondag, april 10, 2005 13:46 |
| ook weer zo'n mooie je ken da eg goed maar het is jou gevoel maar k ken me er ook in voelen x hvj annemieke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vampiertje | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 28 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||