nathasha,
Je hebt vroeger altijd ergens op een wei gestaan,
Je was er gelukkig, en hoopte dat je er nooit weg zou moeten gaan.
maar op een dag ben je er in paniek uit gegaloppeert,
Je kwam vast te zitten in de draad, hebt je erg bezeerd.
ze hebben het genaaid, hebben je drie spuiten gegeven,
ze wisten niet of je het zou overleven.
Maar gelukkig kwam je er weer bovenop,
en behaalde weer de top.
niet veel later ben je hier terechtgekomen,
jij was DE pony waar ik zo van had liggen dromen.
vanaf dan zijn we echte vrienden geweest,
je was zo'n fantastisch beest!
maar nu krijg je weer last van je been,
en als je begint te manken, dan ga je heen.
het kan morgen zijn, of binnen twee jaar,
maar de gedachten alleen al zijn al zo raar.
je gaat dan naar een erg grote wei,
samen met 1hengst en 7merries erbij.
ik hoop dat je nog lang hier zal kunnen blijven staan,
dat je nog lang niet van me weg moet gaan.
ik zou alles voor je geven,
want jij bent de pony van m'n leven.
ik wil nu niet aan het afscheid denken,
en je nog zoveel mogenlijk liefde en aandacht schenken.
en dit moet je nog even weten:
ik hou ontzettend van jou en zal je NOOIT vergeten!