Rozen
Kon een nacht nog lichter zijn?
Vol van jonge geuren, wilde bloemen
Bloesemen de struiken reeds?
En rijpen bessen aan de takken…
Wijzen blaren, zwaar van liefde neer
Naar de koude ochtendgrond
En vult de volle aardekleur
Ieder eenzaam hart?
Dan, was de dag slechts kort verpozen…
Tussen zulk een liefdesspanne
Enkel hier en daar wat rozen
In hun eigen droom gevangen.
Over dit gedicht
| Auteur: Maya-Bou | 
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||