Tot morgen...
Ik voel nog de zachtheid van je lippen
En zie de zon nog schitteren in je lach
Wil weer verdrinken in je ogen
Veilig in jouw armen
Als de vogels vliegen boven velden
En de vissen zwemmen in de plas
Zachtjes wiegen als de bomen
Net als dat het even was
Bloemen dwarrelen dansend uit de hemel
Zachtjes liefdevol voor mijn voeten neer
De zon zal mij omarmen
Voor mij blijf jij de éne
Ik zal op je blijven wachten
Al duurt het honderd jaar
Wanneer we sterk zijn
Stevig geworteld
Tot morgen mijn lief...
wanneer dat ook mag zijn
En zie de zon nog schitteren in je lach
Wil weer verdrinken in je ogen
Veilig in jouw armen
Als de vogels vliegen boven velden
En de vissen zwemmen in de plas
Zachtjes wiegen als de bomen
Net als dat het even was
Bloemen dwarrelen dansend uit de hemel
Zachtjes liefdevol voor mijn voeten neer
De zon zal mij omarmen
Voor mij blijf jij de éne
Ik zal op je blijven wachten
Al duurt het honderd jaar
Wanneer we sterk zijn
Stevig geworteld
Tot morgen mijn lief...
wanneer dat ook mag zijn
Reacties op dit gedicht
| liientjUh: | Vrijdag, maart 04, 2005 20:10 |
| Echt geweldig verwoord! liefs elien | |
| Djerco Scholte: | Dinsdag, maart 01, 2005 23:11 |
| prachtig ;) tot morgen........kuszz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Esther Huijser | 
|
|
| Gecontroleerd door: jo | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||