Het waarom nergens in gieten
De draden hangen aan hoog geheven
armen boven een weiland van wit
En op een draad een eenzame vogel
Ik kan niet zeggen, waarom ze daar zit
Kleine vlokken worden groter en groter
Ze dwarrelen voor een klein bestaan
Zo denk ik, ja, zo zit dat in mij kop
Maar het waarom zal mij ontgaan
Ik zie een sperwer op een paaltje
Zijn glanzende ogen kan ik zien
Misschien zit hij er juist voor mij
Maar kan alleen maar zeggen: ‘misschien’
Van dat alles niet zeggen, het waarom
En het waarom nergens in gieten
Niet in maten te meten
Maar er wel van genieten
willem
| Peter van der Linden: | Woensdag, maart 02, 2005 11:42 |
| Velen stellen zich dagelijks die vraag. Waarom? Waarom dit of dat? Waarom ik? Groeten, Peter. |
|
| sunset: | Woensdag, maart 02, 2005 10:00 |
| Jij brengt jouw liefde voor natuur altijd mooi, voelbaar over. Prachtgedicht weer. Liefs / sunset |
|
| Will Hanssen: | Woensdag, maart 02, 2005 09:27 |
| Zo is dat Willem.. niet vragen waarom, maar gewoon genieten van het moment..voor je het weet vliegt die vogel weg en is het moment voorbij..... Liefs, Will |
|
| Lia : | Woensdag, maart 02, 2005 07:54 |
| ieder vogeltje zingt zoals ze gebekt is... knuffies, Lia | |
| Auteur: lommert | ||
| Gecontroleerd door: -Suus- | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||