eenzaamheid (gedichtendtrijd)
Hier loop ik dan,
Witte sneeuwvlokken dansen om me heen,
Komen neer op mijn haar,
Ik lijk wel een elfje,
Zo wit.
Even danst het in mijn hoofd,
Even een glimlach op mijn gezicht,
Even vergeet ik die traan,
Die achter mijn ogen schuilen.
Ik kom weer terug in de werkelijkheid,
Zie de grijze weg ,
Ik denk weer terug aan mijn hoofd,
Mijn hoofd net als die weg,
Helemaal grijs...
De traan komt tevoorschijn,
De glimlach verdwijnt,
Hier staat een meisje vol eenzaamheid
Het witte elfje is verdwenen...
Reacties op dit gedicht
| bien: | Donderdag, maart 03, 2005 13:00 |
| Wow, wat een mooi gedicht, Daan. Groetjes,. | |
| lodi: | Woensdag, maart 02, 2005 16:50 |
| wow mooi gedaan joh suc6 vandaag op deze FINALE DAG | |
| druppeltje: | Woensdag, maart 02, 2005 14:53 |
| mooi gedichtje, veel succes vandaag he! liefs drup |
|
| sunset: | Woensdag, maart 02, 2005 14:50 |
| Eenzaamheid ... voelbaar. Maar alleen in je als je dat zelf wilt, toelaat. Want ook met jezelf alleen ben je niet eenzaam. Mooi. Liefs / sunset PS: En succes vandaag. |
|
| Innerchild: | Woensdag, maart 02, 2005 13:01 |
| neen hoor ... dat witte elfje is er altijd ... ook al zie en voel je het niet altijd ... geloof het maar ! elfengroet/innerchild |
|
Over dit gedicht
| Auteur: white angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||