sneeuw vlokt naar beneden als dekens van wit
die een masker hebben gevormd over al reeds verdorde bloemen
stervend in pracht van kou en eenzaamheid
voel ik leegte aan de andere kant van het raam
waar eenzaamheid heerst en eenkleurigheid
een kroon vormend over eens sierlijke tuinen
die vermoeid hangen onder dikke lagen ijs
mijn gevoelens reflecteren
geluidloos en in stilte gedempt
de serene sfeer die het geheel uitademt
neemt mij mee in fantasiesferen zwevend
waar ik even weg kan zijn van alle onrust
en uit de cirkel stappen van mijn bestaan
Ik verlies mij even in alle uitzichten
waarin werkelijkheid en fantasie mengen
ik zie de beelden voor mij schetsen
in vormen van onbestaande figuren
die hun levenslied dansen in de sneeuw
bewegend tussen hemel en aarde
kijk ik hoe zij daar de tuin omtoveren
van realiteit naar een wereld van magie
en ik kan enkel; verlangen dat ze mij niet vergeten
maar wat geschreven is leeft altijd voort
Fri..
&
| * Green witch *: | Vrijdag, maart 04, 2005 09:04 |
| mooi zeg :) mooie woorden gebruikt moeten jullie vaker doen |
|
| Nemesis: | Woensdag, maart 02, 2005 20:38 |
| wat een pracht heeft mogen ontstaan bij het in elkaar vouwen der handen twee grootste talenten van de site. Genieten, herlezen en laten bezinken... Hulde en voor herhaling vatbaar! |
|
| sunset: | Woensdag, maart 02, 2005 15:33 |
| Mooi natuur'duet'. Goed gedaan jullie twee. Liefs / sunset |
|
| MaYo-lijn: | Woensdag, maart 02, 2005 15:31 |
| Gaaf!! =) Vind t altijd leuk om van die duogedichten te lezen. Lijkt me gaaf om ook eens te doen (als ik dat kan) =) Liefs,, Marjo. |
|
| hiljaa: | Woensdag, maart 02, 2005 14:26 |
| prachtig duogedicht! knufliefs--hiljaa-- |
|
| lauwietjuuh: | Woensdag, maart 02, 2005 14:05 |
| echt een heel mooi gedicht! complimenten .... | |
| Auteur: ike | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||