spattende bekende geuren
witte poedersneeuw
dwarrelt snel naar beneden
neem afscheid van de duistere nacht
en legt zich neer op de dik verpakte witte aarde
kaarsen knetteren
rook stoomt er vanaf
gedroogde rode rozen
laat ik spatten van vuur
en het ruikt
ik ruik een bekende geur
alleen is het in het echt lekkerder
het is bitter nu, het lijkt er alleen maar op
walmen van brandende wierook
waaien de bekende geur weg
de nieuwe geur vespreidt zich door mijn kamer
en dringt zich diep in mijn neus...
-S-
Reacties op dit gedicht
| Raira : | Woensdag, maart 02, 2005 19:45 |
| sneeuw kaarsen wierook... alles door elkaar maakt je gedicht verwarrend mooi hoop dat de geur wel lekker is!! liefs en dikke knuffel Raira |
|
| m@rcel: | Woensdag, maart 02, 2005 19:25 |
| Wat ontzettend mooi beschreven. Heel mooi Liefs m@rcel |
|
| fuzzyme: | Woensdag, maart 02, 2005 19:14 |
| oooh ... wonderlijk toch die sneeuw in NL?! *wiej* | |
Over dit gedicht
| Auteur: meisjes mensje | 
|
|
| Gecontroleerd door: kitty23 | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||