Rode velden
Zij beweegt zich
zonder besef
staart wezenloos
over doordrenkte
velden rood
dringen wanhopige
hulpkreten
even door
als afstand
nemende echoën
in wazige beelden
pijn en verdriet
dragen benen
niet meer
zakt zij
in een traan
door knieën
en prevelt
het diepe onbegrip
zonder besef
staart wezenloos
over doordrenkte
velden rood
dringen wanhopige
hulpkreten
even door
als afstand
nemende echoën
in wazige beelden
pijn en verdriet
dragen benen
niet meer
zakt zij
in een traan
door knieën
en prevelt
het diepe onbegrip
Reacties op dit gedicht
| Vervelende meid: | Donderdag, maart 03, 2005 09:30 |
| *spraakloos* | |
| lauwietjuuh: | Donderdag, maart 03, 2005 09:18 |
| wow :| dis echt een van de mooiste gedichtjes die ik ooit heb gelezen | |
Over dit gedicht
| Auteur: Avalon | 
|
|
| Gecontroleerd door: -Suus- | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||