zoveel vragen
Zoveel vragen
zo weinig antwoorden...
waarom?
waarom elke dag die pijn?
waarom negeren jullie mij elke dag?
waarom heb ik geen vrienden
Zoveel vragen
zo weinig antwoorden...
waarom?
waarom zit ik elke dag alleen?
waarom is er dan echt niemand die mij mag?
waarom elke dag dat eenzame rot gevoel
Zoveel vragen
zo weinig antwoorden...
waarom?
waarom zal ik nog langer hier blijven
waarom zal ik niet gewoon lekker weggaan
waarom dan? zeg het me dan, waarom???
Zoveel vragen
zo weinig antwoorden...
HEEL binnenkort ben ik hier weg
waarom vraag je?
omdat ik niet zo verder meer wil leven
echt niet!
Reacties op dit gedicht
| madeleine: | Zondag, maart 06, 2005 00:45 |
| ik geef ook echt om je.... sorry dat ik het de laatste tijd niet zo erg laat merken maar het gaat zelf niet zo goed met me dus... We spreken snel weer een xtje af sgat!!! NWLY never never never!!!!!! xxx een verontschuldigde madeleien |
|
| deathblood: | Donderdag, maart 03, 2005 21:55 |
| lievurt, je hebt wel vrienden.. k vind et egt kut dat k zo ver van je vandaag woon, maar k geef daardoor heus niet minder om je!! en miss laten ze het niet merken, maar ook mensen die niet je vrienden zijn geven om je.. egt waar.. en alle freaks niet te vergeten, die willen je ook niet kwijt!! en ik wil je cker weten nooooooooit meer kwijt!! je kunt niet opgeven, daar doe je zoveel mensen zoveel pijn mee.. dat kan egt niet.. vergeet ajb niet dat er egt ALTIJD mensen zullen zijn die |
|
| Peter van der Linden: | Donderdag, maart 03, 2005 14:18 |
| Ik weet zeker, dat alle freakjes om jou geven. Klamp je daar nu eens aan vast en beseft ook, dat een mensenleven zeer waardevol is. Probeer ook alles eens wat positiever te zien, dat helpt, zeker weten. Ik wens je veel sterkte. Wij houden echt van jou!!! Liefs, Peter. |
|
| Yara Schmid: | Donderdag, maart 03, 2005 11:34 |
| pfff,.. zwaar gedicht, helaas kan ik je niet echt een tip geven, sorry, sterkte, liefs yara |
|
| moowtjuh: | Donderdag, maart 03, 2005 10:05 |
| Ow god..... Wat erg.... Er is meer als vrienschap!! en er zullen altijd mensen zijn die om je geven... denk aan die mensen... wat zij er van zouden vinden.... Misschien lijkt dit de oplossing... maar dat is t niet.... en dat weet jij diep van binnen denk ik ook!!! Probeer er eens over te praten.,,, met iemand die je vertrouwd of een vreemde!!! Sterkte .... En onthoud.. Er zullen altijd mensen zijn die om je geven!!! Dusz geef het niet zo snel op!!! Kusz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sigridjuhhh | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||