Liefde wurgt zich in de tijd
Een gevoel zo sterk als steen
Dat niet te breken is
Een gevoel van gemis
zodra ik je even niet zie
vuur word geblust door water
maar wie helpt mij?
Als mijn liefde voor jou gedoofd is..
Ik kan je niet zo maar laten gaan
wij tweeën dat is voor mij nog lang niet van de baan
ik geef je de ruimte, ik geef je de tijd
ik wil vechten..
Wie weet win ik deze strijd
of raak ik je voor goed kwijt
De toekomst zal uit wijzen..
We zullen zien!
Wat de toekomst ons doet
Wat de toekomst ons brengt..
Reacties op dit gedicht
| Conneke: | Woensdag, mei 25, 2005 20:26 |
| Mooi geschreven! Zit idd zelf ook wel een beetje in die fase... | |
| Conneke: | Woensdag, mei 25, 2005 20:25 |
| Writing_Nouk: | Vrijdag, maart 04, 2005 13:40 |
| Scheetjee, Soowh Mooi Geschreven.! Jaja, Ik Weet Lekker Over Wie Het Gaat.! Ik Steun Je Erin en Wat Je Ook Zegt, Ik Heb Altijd Goede Hoop Voor Jou en Hem =D.! KuSsj An0ukjee =D.!,, |
|
| vlien: | Donderdag, maart 03, 2005 22:01 |
| mooi geschreven kan mij er wat in terugvinden ja we zullen zien hoe het uitdraait wacht daar ook op hoe het ooit zal worden. xxx gou je goed xxxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gewoon-Rianne | 
|
|
| Gecontroleerd door: kitty23 | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||