Verdriet
*.~·Verdriet·~.*
gevoelens en gedachten
ze zijn onbeschrijvelijk
ze voelen als een nachtmerrie
die al stil lag te wachten
tranen blijven maar stromen
bij het denken aan het verleden
bij de gedachte aan de toekomst
wat zal er allemaal nog komen?
eenzaamheid in tranen
ik voel me zo ontzettend koud
gruwel bij de gedachten
waar heb ik nu op gebouwd?
mijn leven valt in stukken
scherven liggen overal versprijdt
waar komt mijn weg nu uit
nu ik een ander leven lijdt?
*.~·Liefs·~.*
Reacties op dit gedicht
| light: | Zaterdag, maart 05, 2005 07:55 |
| Veel sterkte klinkt herkenbaar,je hebt nog altijd jezelf | |
| m@rcel: | Vrijdag, maart 04, 2005 19:10 |
| Heel mooi verwoord en beschreven Liefs m@rcel |
|
| white angel: | Vrijdag, maart 04, 2005 13:40 |
| ik ken het gevoel, maar we moeten doorzetten er tegen verzetten.. mooi geschreven! liefs |
|
| *do0sii*: | Vrijdag, maart 04, 2005 13:39 |
| w0w super herkenbaaR kben o0k as de do0d voor de t0ek0mst,, bang wat dat me brengen zal als het verleden al zo verr0t en kl0te wasj,, sterkte he heel veeL gelukk liefss |
|
| Yara Schmid: | Vrijdag, maart 04, 2005 13:39 |
| niet opgeven he ;) liefs yara |
|
| mensje: | Vrijdag, maart 04, 2005 13:23 |
| erg herkenbaar, en mooi verwoord! kusj een meisjes mensje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Visje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||