°°verwarring°°
liefste, ik schrijf dit omdat ik het niet kwijt kan. je kan het niet echt benoemen onder "een gedicht" omdat het gewoon woorden zijn, gewoon zinnen die niet uitdrukken wat ik voel. niet meer.. want ik voel zo veel. de woorden kunnen het niet uitdrukken.
ik voel de angst voor de liefde weer. mijn liefde voor hem die zo gigantis is. maar ik die niets voor hem ben.
ik voel de angst voor mijn vader, omdat ik niet meer in hem geloof.
en ik voel de angst voor de mensen die rondom me staan. enkel omdat je er niet zeker van kan zijn.. nooit denkik. ik geloof er niet in. mijn beste vrienden, die zien niet dat er iets met me is. ze zijn zo met zichzelf bezig.
ik voel me verdronken in steeds weer redden van iedereen, maar in het nooit geredt worden.
ik voel me verdronken in mijn angsten, agressie, liefde, haat, eenzaamheid,.. in mezelf..
dankje dat je dit las..