Zoals in de boekskes
vissen zwermen door mijn hoofd
in denktanken
elke timide stimulans tenietdoend
langzaam maar zeker
zullen ze één voor één
het kieuwen opgeven
ademen wordt hen banaal
uitmoorden zullen we ze
en laten rotten tot gruis
en nooit ofte nooit
zien we ze wederom
dartel, ongebonden
en stuntelig zwemmen
in mijn bewaterd brein
mijn bezoedelde en beschimmelde
bestaansredenen
wat nooit had mogen beginnen
moet maar eens gedaan zijn
voor peis en vree
voor eens en altijd
zoals in de boekskes
in denktanken
elke timide stimulans tenietdoend
langzaam maar zeker
zullen ze één voor één
het kieuwen opgeven
ademen wordt hen banaal
uitmoorden zullen we ze
en laten rotten tot gruis
en nooit ofte nooit
zien we ze wederom
dartel, ongebonden
en stuntelig zwemmen
in mijn bewaterd brein
mijn bezoedelde en beschimmelde
bestaansredenen
wat nooit had mogen beginnen
moet maar eens gedaan zijn
voor peis en vree
voor eens en altijd
zoals in de boekskes
Reacties op dit gedicht
| Milyamy: | Zaterdag, maart 05, 2005 13:36 |
| mooi verwoord koppiej op he liefs en xxx milyamy |
|
| Martine Gieze: | Zaterdag, maart 05, 2005 12:29 |
| nou moe...zeer apart...wel erg boeiend/poetisch verwoord! liefs,Mart |
|
| sunset: | Zaterdag, maart 05, 2005 11:12 |
| Verwarrend, maar graag gelezen. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Het Gejefte | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||