Winterlach ( Cupido's pijlen)
In een stille lenteochtend,
toont de roos haar eerste bloem,
het rood in volle glorie, met een zacht
aanwezig bijgebrom
en de zon die licht
laat dalen in de vroege uurtjes
van elke dag, de lente speels laat glijden,
om de lippen van jouw winterlach.
En jouw tranen
in gaat kleuren zoals de wat’ren van de Nijl,
vruchtbaar en terug helend, jouw pijnen
inhaleert, als een Cupido in hong’rige tijden
die de pijl der liefde op je richt, en ik hoopvol
toe blijf kijken, tot je eindelijk
voor me zwicht.
Reacties op dit gedicht
| Milyamy: | Zaterdag, maart 05, 2005 13:10 |
| in een woord prachtig!! liefs en xxx milyamy |
|
| Nemesis: | Zaterdag, maart 05, 2005 10:26 |
| ik sluit me volledig aan bij de vorige reacties... |
|
| Lia : | Zaterdag, maart 05, 2005 10:00 |
| verlangend .....liefde.. mooi verwoord... | |
| lauwietjuuh: | Zaterdag, maart 05, 2005 09:50 |
| liefdevol :) krijg er een soort lente-gevoel van...ook al liggen er centimeters sneeuw buiten! mooi:) heel mooi:) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Elientjen | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 05 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||