cirkel van anorexia
Zoveel pijn
zoveel verdriet
je probeert door te lopen
op een sprankje licht te hopen
lopen, vallen, opstaan
ik wil nu niet verder gaan
ik val, verlies de grip
zak weg in een gat
leeg van binnen
ik kan niet van mezelf winnen
lopen, vallen, opstaan
de cirkel van anorexia laat me niet gaan
zoveel verdriet
je probeert door te lopen
op een sprankje licht te hopen
lopen, vallen, opstaan
ik wil nu niet verder gaan
ik val, verlies de grip
zak weg in een gat
leeg van binnen
ik kan niet van mezelf winnen
lopen, vallen, opstaan
de cirkel van anorexia laat me niet gaan
Reacties op dit gedicht
| mienke: | Zaterdag, maart 05, 2005 14:42 |
| supermooigedicht!heel veel sterkte!ik heb een tijdje mijn vinger in mn keel gestoken...tis idd een cirkel die lijkt niet verbroken te kunnen worden..maar het kan wel!sterkte meis!xxx | |
| Trilala: | Zaterdag, maart 05, 2005 13:35 |
| zal aan je denken as je de strijd verstrijd... Kusjes! veel sterkte ! |
|
| Milyamy: | Zaterdag, maart 05, 2005 13:05 |
| oei wat herkenbaar. geef niet op. anorexia vreselijke ziekte. maar je kan winnen maar dan moet je zelf willen liefs en xxx milyamy |
|
| franca.c: | Zaterdag, maart 05, 2005 13:05 |
| je bent al ver ... je bekijkt je probleem oog in oog...succes ermee ! dikke knuf |
|
Over dit gedicht
| Auteur: xVlindertje x | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 05 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||