verdriet
verdriet
verdriet heeft mijn hart geraakt,
maarik heb het niet veroorzaakt.
het is opeens gekomen,
vanuit de lucht gevallen of vanuit de bomen.
maar het is mijn schult,
want ik had te veel geduld.
ik durfde die stap niet te zetten,
en ik moes teveel opletten.
hij is namelijk ouder als mij,
maar is hij nog wel vrij?
ik weet helemaal niks over mijn geliefde onbekende,
ow... hoe krijg ik het voor elkaar die bende.
het verdriet verteer mijn hart en ziel,
en dat allemaal omdat ik voor hem viel.
waarom moet het zo zijn,
het doet namelijk verrekte pijn.
en wat ik altijd onthouden zou,
is dat ik zielsveel van hem hou!
Over dit gedicht
| Auteur: turnprincesje | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 05 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||