Vaak zie ik het niet aankomen..
Zomaar ineens komt het op.
Voel me misselijk, hoofdpijn voel me bezeten door iets.
Ineens word ik zooo kwaad op mezelf.
Zoo kwaad dat ik iets van plan ben.
Als ik in de spiegel kijk zie ik een afschuwelijk kind..
Bezeten door iets..
Stemmen in mn hoofd die zeggen :
'Gaa maar, tis genoeg geweest'
'Doe het maar het doet echt geen pijn'
Bezeten door iets..
Na dit kan ik me veel niet eens meer herinneren..
Het enigste wat me eraan doet herinneren zijn de littekens die zijn overgebleven..
Alsjeblieft heb geen medelijden met me..
Misschien heb ik dit wel verdiend..
*~A Sudden Silence~*