Witte droom..
Wanneer een droom de aarde overneemt
kijk ik vol bewondering naar boven
Maagdelijk wit toont haar kwetsbaarheid
en laat mij weer in sprookjes geloven
Voor een moment voel ik mij rustig
eenzaamheid in een heel nieuw licht
Alleen zijn is plotseling een zegen
opgelucht toon ik mijn ware gezicht
Mijn zorgen worden ingesneeuwd
mijn tranen bevroren met de wegen
De tijd lijkt een moment stil te staan
als ik me eventjes met een gerust hart
over kan geven
Reacties op dit gedicht
| H.J.: | Zondag, maart 06, 2005 22:17 |
| Heerlijk winterdicht. Graag gelezen. Liefs H.J. |
|
| Raira : | Zondag, maart 06, 2005 20:56 |
| heerlijk om hier de rust te lezen in je gedicht prachtig verwoord gewoon even in vrede met jezelf liefs Raira |
|
| milamber: | Zondag, maart 06, 2005 16:49 |
| milamber: | Zondag, maart 06, 2005 16:49 |
| sry, dat ging te snel, wat ik wou zeggen : "prachtig geschreven!!!" | |
| Godvader: | Zondag, maart 06, 2005 15:55 |
| this poem is soothing...kalmerend dus...heel mooi harmonieus...keep it up liefs... G. |
|
| Nienke: | Zondag, maart 06, 2005 15:53 |
| Heel mooi Manja.. Gelukkig bestaan die dingen ook nog, en kan jij even jezelf zijn.. Liefs, Nienke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Manja Moraal | 
|
|
| Gecontroleerd door: kitty23 | ||
| Gepubliceerd op: 06 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||