De eenzame eenzaamheid
Leegheid van het bestaan drijft voorbij
Oceanen der eeuwigheid stromen leeg
Eenzaamheid is de enige blijvende
Eenzaamheid sterft eenzaam
Niemand rouwt om de eenzame
Een naamloos graf valt hem ten deel
Een naamloos graf door het niemand gegraven
Alleen op de wereld
Zoals het de eenzame eenzaamheid betaamde
Oceanen der eeuwigheid stromen leeg
Eenzaamheid is de enige blijvende
Eenzaamheid sterft eenzaam
Niemand rouwt om de eenzame
Een naamloos graf valt hem ten deel
Een naamloos graf door het niemand gegraven
Alleen op de wereld
Zoals het de eenzame eenzaamheid betaamde
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zondag, maart 06, 2005 20:34 |
| heel mooi neergezet Groetjes Dirk |
|
| ManicManja: | Zondag, maart 06, 2005 19:34 |
| apart maar ja dit heeft wel wat..erg mooi Liefsx Manja |
|
| Will Hanssen: | Zondag, maart 06, 2005 18:59 |
| We kunnen ons allemaal wel eens eenzaam voelen...dat is heel erg herkenbaar....maar tóch kun je nooit alleen zijn op een planeet als de onze waar zóveel leven is.. Liefs, Will |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Johan Kneepkens | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 06 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||