In het donker
In het donker
Het is donker
Op de tast probeer ik het knopje te vinden
Het knopje,
Dat het donker weer licht zal maken.
Om bij dat knopje te komen,
Moet ik op iemand steunen.
Diegene ben jij,
Al steunend op jouw schouders,
Kom ik er bijna bij…
Ik voel je schouders wiebelen,
Door mijn gewicht.
Ik probeer het te verlichten,
Door op 1 been te gaan staan,
Maar ik ben zo vreselijk bang,
Dat het licht nooit meer aan zal gaan….
Het is donker
Op de tast probeer ik het knopje te vinden
Het knopje,
Dat het donker weer licht zal maken.
Om bij dat knopje te komen,
Moet ik op iemand steunen.
Diegene ben jij,
Al steunend op jouw schouders,
Kom ik er bijna bij…
Ik voel je schouders wiebelen,
Door mijn gewicht.
Ik probeer het te verlichten,
Door op 1 been te gaan staan,
Maar ik ben zo vreselijk bang,
Dat het licht nooit meer aan zal gaan….
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Maandag, april 04, 2005 22:39 |
| * even op mijn tenen, de jouwe op mijn hoofd, houd ik je een eeuwig lijkend momentje onbestemd hoog, om dan samen gezeten te wachten op de volgende dag. * hans |
|
| Lijntje: | Zondag, maart 06, 2005 20:30 |
| mooi!!! | |
| cris10: | Zondag, maart 06, 2005 20:20 |
| kom op als je het niet waagt blijft het altijd donker en heus het wordt echt wel een keertje licht | |
| black cat: | Zondag, maart 06, 2005 20:18 |
| prachtig geschreven, ik kom wel helpen om het lichtknopje aan te zetten. :) liefs dieuwy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tes85 | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 06 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||