verschopt
ik leid een leven als zonderling
verschopt door men eigen gevoelens
gedachten die men hart gestolen heeft
een ziel waar niet meer mee te leven valt
ik leef als een kamerplant
een leven van dag tot dag
niet meer in staat iemand lief te hebben
gewoon een kreet om aandacht
das het enigste dat ik nog heb
verschopt door men eigen gevoelens
gedachten die men hart gestolen heeft
een ziel waar niet meer mee te leven valt
ik leef als een kamerplant
een leven van dag tot dag
niet meer in staat iemand lief te hebben
gewoon een kreet om aandacht
das het enigste dat ik nog heb
Reacties op dit gedicht
| cedric ryckaert: | Zondag, mei 19, 2002 15:38 |
| waarom steeds weer die tranen en dat verdiet... ben je er zo slecht aan toe geweest m'n prinsesje? ben echt waar blij da ik jou gevonden heb (gow ja, jij hebt mij gevonden) x cedric |
|
| Wim Meeus: | Donderdag, augustus 02, 2001 20:09 |
| Hey jou hartje komt weer in orde. Maar gun het wat tijd. Sta open voor een luisterend oor. Schraap je moed bij elkaar en sla je erdoor. Een hart, soms zo kwetsbaar en allen, blijft enkel gelukkig met warmte erom en erdoorheen. En die warmte kan je hier vinden. Open je hart voor diegenen die er voor je zijn. Mooi maar triest gedicht. XXXXXX en knufff Groetjes van Wim |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kelly | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||