Wat als je leven op rozen ging.
En de wind met je mee waaide.
Kan je makkelijk lachen en gelukkig zijn.
En de ander alles tegenwind is geweest,en nog.
Voor alles moeten wroeten en krabben.
Die zijn leven nog vast zit.
En niet eens gevraagd zo te zijn.
Kan je moeilijk begrijpen waarom,dan iemand zich niet goed
voelt en oordelen je moet maar lachen.
Zwart kijken hoort er dan wel bij.
Maar hoop doet leven en kost wel veel moed.
Zoeken naar beter en de boer ploegt verder.
Elke klap komt dan wel nog wat harder aan.
Makkelijk te oordelen als je leven op rozen ging.
Wou dat de wind eens met me mee wilde gaan waaien.
En eindelijk eens oogst kan zaaien van al mijn inspanningen.
Geloof wel dat deze wind wel eens zal komen.
En mag gaan dromen van een beter bestaan.
De zon komt eraan geloof verzet bergen.
Alle littekens zullen smelten als sneeuw voor de zon.