Afscheids kusje
Krijg ik nog een kusje?
Dat was wat je altijd zei.
Ik zei steeds weer nee,
Je kreeg er geen van mij.
Altijd als ik wegging,
Steeds weer diezelfde vraag;
Krijg ik nog een kusje?,
Ik wil dat zo graag!
Maar elke keer ging ik weg,
Zonder dat kusje te hebben gegeven.
Totdat ik wat ouder was.
Dat moment is me zo goed bijgebleven.
Jij lag daar ziek, in dat witte bed.
Het bezoekuur was voorbij.
We moesten weer gaan,
En jij stelde die vraag weer aan mij.
Krijg ik nog een kusje?
Ik heb je dat kusje gegeven, en ben toen weggegaan.
3 dagen erna ging de telefoon.
Het was mijn moeder die me huilend opbelde;
Opa was zo ziek, het was te zwaar die strijd.
Hij is net overleden.
Meteen dacht ik aan dat gegeven kusje,
Het bleek een kusje van afscheid!
Dat was wat je altijd zei.
Ik zei steeds weer nee,
Je kreeg er geen van mij.
Altijd als ik wegging,
Steeds weer diezelfde vraag;
Krijg ik nog een kusje?,
Ik wil dat zo graag!
Maar elke keer ging ik weg,
Zonder dat kusje te hebben gegeven.
Totdat ik wat ouder was.
Dat moment is me zo goed bijgebleven.
Jij lag daar ziek, in dat witte bed.
Het bezoekuur was voorbij.
We moesten weer gaan,
En jij stelde die vraag weer aan mij.
Krijg ik nog een kusje?
Ik heb je dat kusje gegeven, en ben toen weggegaan.
3 dagen erna ging de telefoon.
Het was mijn moeder die me huilend opbelde;
Opa was zo ziek, het was te zwaar die strijd.
Hij is net overleden.
Meteen dacht ik aan dat gegeven kusje,
Het bleek een kusje van afscheid!
Reacties op dit gedicht
| spinnetje: | Maandag, maart 07, 2005 22:38 |
| ik hoop dat je dat kusje koestert want het is zeker de moeite waard. Heel mooi geschreven trouwens! groeties |
|
| Jozefien Angillis: | Maandag, maart 07, 2005 19:43 |
| triest... je hebt hem zeker een goed gevoel gegeven met dat kusje blijf dat onthouden! | |
| Jozefien Angillis: | Maandag, maart 07, 2005 19:42 |
