dood willen
eenzame tranen lopen over men gebroken lichaam
de fut om te willen leven is eruit
de dood lijkt nog de enige uitweg
maar ik vind de moed er niet voor
men eigen moeder schreeuwt de woorden
hang je maar op
en dan wil je het wel proberen
maar angst houd je tegen
ik zoek nu naar een manier om te overleven
maar is die er wel ?
men masker is langzaam aan het afglijden
dus wie weet moet ik het wel doen
de fut om te willen leven is eruit
de dood lijkt nog de enige uitweg
maar ik vind de moed er niet voor
men eigen moeder schreeuwt de woorden
hang je maar op
en dan wil je het wel proberen
maar angst houd je tegen
ik zoek nu naar een manier om te overleven
maar is die er wel ?
men masker is langzaam aan het afglijden
dus wie weet moet ik het wel doen
Reacties op dit gedicht
| kelly: | Vrijdag, augustus 03, 2001 14:51 |
| bedankt voor al de steunende reactie's die ik krijg van jullie ,jullie men 2 de familie .echt waar bedankt | |
| Liesie: | Vrijdag, augustus 03, 2001 12:36 |
| Laat je echte ik maar zien je hoeft je er niet voor te schamen. En als het vandaag niet gaat kan het morgen altijd beter gaan en dat zou je toch niet willen missen?????? | |
| tyne b: | Donderdag, augustus 02, 2001 21:45 |
| sterkte, en hou je vast aan je eigen innelijke wens van het leven. Zoek je doel, zoek je liefde, en laat verdriet wegvagen door woorden van je gedichten. HOU JE TAAI! | |
| Maxime: | Donderdag, augustus 02, 2001 20:57 |
| hey Meid... Kom op en laat de hoop nie gaan... Ik weet waar je doorheen gaat en geloof me, er zijn redenen genoeg om hier te blijven. Ieder heeft zo z'n eigen redenen en daar moet jij ook achter zien te komen... Heel veel sterkte... xxxxx & knufff | |
| Wim Meeus: | Donderdag, augustus 02, 2001 19:55 |
| Je masker glijdt misschien af maar waar schaam je je voor? Zo slecht kan het nu ook weer niet wezen. Trouwens hoe kan iemand je helpen als je je masker ophoudt. Laat je masker vallen en vertel wat er scheelt. Het doet goed als je zoiets met iemand deelt. Je bent beland in een soort familie. Ze zijn er ook voor jou. En denk even ... wat dood met zich meebrengt. Jij zal er niet veel meer van merken. Maar jij, zo alleen, ziet op dit moment niet de mensen om je heen. Mensen die om je geven. Mensen d | |
| dotje: | Donderdag, augustus 02, 2001 19:09 |
| he kelly ik ken je wel niet maar probeer vol te houden. Er zijn mensen die om je geven die niet willen dat je gaat en laat dat masker maar afglijden en laat dat maar gaan. Je moet proberen vol te houden want er komt een dag dat je je goed gaat voelen en dat je zelf lacht zonder uw masker. In het begin voelt het raar maar ik denk wel dat dat overgaat en dat je je na een tijd altijd goed gaat voelen. Ik heb zelf al enkele pogingen gedaan en nu voel ik me voor het eerst goed en weet i |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kelly | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||