Afscheid
altijd opnieuw
steeds onverwacht
ontstaat afweer
groeit er afstand
komt het afscheid
echte woorden
zijn zo lastig
roepen iets op
machteloosheid
is het antwoord
je hoopt op iets
een schreeuw een kreet
een gevoel dat
de baas wil zijn
over vrieskou
vorst wint meestal
is veel harder
opnieuw volgt er
helaas afscheid
langzaam weggaan
innerlijk huilen
uiterlijk zwijgen
gevoel verhullen
dan langzaam opstaan
even kijken in
die koele ogen
toch ondanks alles
goedendag zeggen
Reacties op dit gedicht
| erje: | Woensdag, maart 09, 2005 00:04 |
| het is al met al nogal wat maar je moet door ik wens je veel sterkte ook in Nijmegen liefs erje |
|
| Lia : | Dinsdag, maart 08, 2005 18:07 |
| moeilijk.............. | |
| hiljaa: | Dinsdag, maart 08, 2005 16:30 |
| zeer voelbaar......... knufliefs--hiljaa-- |
|
| sunset: | Dinsdag, maart 08, 2005 12:17 |
| Rillend-voelbaar, rakend neergezet. Liefs (en oprecht warme knuffel) / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Riann | 
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 08 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||