laat me toch gaan ,
van deze wereld vandaan .
wat heeft hij nog te bieden ,
nog meer pijn en verdriet ?

ik mag niet meer hopen ,
want al de littekens gaan blijven .
ze zullen me telkens doen denken aan deze ,
verschrikelijk moeilijke tijd .

ik wil niet meer leven ,
gewoon rust en alles opgeven .
ik wil eindelijk rust en ,
en geen traan .

laat me voor 1 keer kiezen ,
voor een keer wenen.
niet omdat ik je zal missen ,
maar omdat ik jou dit aandoe .

telkens weer al die hoop ,
die ik met een kras vergooi .
ik wil je leven niet verpesten ,
maar dan zal ik moeten gaan .

sorry mama !