Je was zo stil
Net of je het toen al voelde
Je viel rustig in slaap
Ik zat naast je
Mijn hand ruste op de jouwe
Woorden waren er niet
Ik voelde jou
Wou je nooit meer loslaten
Wetend dat het einde naderde
Bleef ik sprakeloos
Het afscheid was zonder woorden
Toch waren onze gedachten samen
het verdriet groeide in mij
Het besef kwam stilaan
Je lag daar zo stil
Zonder zucht
Ik geloofde het niet
Het kwam zo hard aan
Nu weet ik dat...
Een leven zonder jou nooit zal wennen
Jij blijft een gemis
Ik blijf aan je denken
In elke lach
In elke traan.