Een jaar is het geleden!!!
Een jaar...een jaar is het geleden!
verdriet en pijn heb ik geleden!
waarom moest jij vallen?
Wij missen je allen!
Was ik niet gaan dansen
had je dan misschien meer kansen?
Door die val
moest je binnen voor een scan!!!
de dokter wilde je daar houden
om je goed in het oog te houden!
je was nog zo goed, toen je binnen ging!
denk dat je voelde dat je naar pa ging!
Hoorden ze niet dat je naar je woorden begon te zoeken?
je begon bijna te vloeken!
omdat het niet ging met je woorden...
denk dat andere dat niet hoorden!!!
zagen ze niet dat het niet normaal was?
was ik alleen die je zag veranderen?
Ze hebben je laten bellen...
Om mij te vertellen...
dat je terug wist wie ik was!
omdat ik zo ongerust was!
Ik was nog op weg van jou naar huis...
toen ik je hoorde heb ik gehuild!
Je was zo gelukkig de volgende dag...
toen je mijn tranen in mijn ogen zag!
omdat het weer beter ging met jou!
Je vroeg naar William en de hond...
ik keek ieder keer naar je mond!
Een grapje is je ook afgegaan...
dat ons versteld liet staan!
Maar wat de volgende dag brengen zou...
dat vergeet ik niet zo gauw!
Je had zoveel pijn...
je rechterkant volledig verlamd...
een dwangblik naar de linkse kant...
je kon weer niet meer praten...
we wisten zelf niet of je nog kon zien...
of je nog wist dat ik bij je was!
5 dagen heb je daar zo gelegen
8 dagen na je val heb je je strijd gestreden!
zoveel pijn geleden...
alleen je lippen konden we nat houden
je hand vast houden...
je ging zo vlug achteruit...
je hersenen werden door je hersenstam geduwd
dat was de diagnose!
het kwam door de bloedingen in je hoofd...
Heb je gewacht, tot ik weg was
ieder keer was het ik die er was
ik was nog maar twee uurtjes thuis
maar jij je kwam nooit meer thuis
je zonen gingen bij je waken
je bent hier allang genoeg zeiden ze
wist je het? wilde jij mij sparen?
ik wou dat ik gebleven was
dat ik bij je was!
zoals met Pa...ik heb geen afscheid kunnen nemen...
daar door heb ik al veel moeten wenen!
Nu na een jaar heb ik het nog niet verwerkt...
al ga ik niet naar de kerk...
maar toch lees ik voor jou...
Je bent nu waar je wou!
61 jaar waren jullie getrouwd...
voor Pa heb je veel gerouwd!
Je bent nu bij pa!
Doe hem de groeten, Ma
Ooit zien we elkaar weer...
Dit moeten we geloven, anders doet het te veel zeer.
verdriet en pijn heb ik geleden!
waarom moest jij vallen?
Wij missen je allen!
Was ik niet gaan dansen
had je dan misschien meer kansen?
Door die val
moest je binnen voor een scan!!!
de dokter wilde je daar houden
om je goed in het oog te houden!
je was nog zo goed, toen je binnen ging!
denk dat je voelde dat je naar pa ging!
Hoorden ze niet dat je naar je woorden begon te zoeken?
je begon bijna te vloeken!
omdat het niet ging met je woorden...
denk dat andere dat niet hoorden!!!
zagen ze niet dat het niet normaal was?
was ik alleen die je zag veranderen?
Ze hebben je laten bellen...
Om mij te vertellen...
dat je terug wist wie ik was!
omdat ik zo ongerust was!
Ik was nog op weg van jou naar huis...
toen ik je hoorde heb ik gehuild!
Je was zo gelukkig de volgende dag...
toen je mijn tranen in mijn ogen zag!
omdat het weer beter ging met jou!
Je vroeg naar William en de hond...
ik keek ieder keer naar je mond!
Een grapje is je ook afgegaan...
dat ons versteld liet staan!
Maar wat de volgende dag brengen zou...
dat vergeet ik niet zo gauw!
Je had zoveel pijn...
je rechterkant volledig verlamd...
een dwangblik naar de linkse kant...
je kon weer niet meer praten...
we wisten zelf niet of je nog kon zien...
of je nog wist dat ik bij je was!
5 dagen heb je daar zo gelegen
8 dagen na je val heb je je strijd gestreden!
zoveel pijn geleden...
alleen je lippen konden we nat houden
je hand vast houden...
je ging zo vlug achteruit...
je hersenen werden door je hersenstam geduwd
dat was de diagnose!
het kwam door de bloedingen in je hoofd...
Heb je gewacht, tot ik weg was
ieder keer was het ik die er was
ik was nog maar twee uurtjes thuis
maar jij je kwam nooit meer thuis
je zonen gingen bij je waken
je bent hier allang genoeg zeiden ze
wist je het? wilde jij mij sparen?
ik wou dat ik gebleven was
dat ik bij je was!
zoals met Pa...ik heb geen afscheid kunnen nemen...
daar door heb ik al veel moeten wenen!
Nu na een jaar heb ik het nog niet verwerkt...
al ga ik niet naar de kerk...
maar toch lees ik voor jou...
Je bent nu waar je wou!
61 jaar waren jullie getrouwd...
voor Pa heb je veel gerouwd!
Je bent nu bij pa!
Doe hem de groeten, Ma
Ooit zien we elkaar weer...
Dit moeten we geloven, anders doet het te veel zeer.
Reacties op dit gedicht
| els verheyen: | Woensdag, augustus 08, 2001 16:18 |
| voor zeeroosje/ ik weet wat je doorstaat. en dat doet pijn/ maar vergeet niet. dat er anderen meeleven met jou pijn. pik nu een traan weg van verdriet, weet hoe je jou voelt meer zeg ik niet. hoop van jou te horen dat is altijd fijn. want jou reacties doet ons altijd fijn. |
|
| betty: | Zaterdag, augustus 04, 2001 17:08 |
| lieve tante idd het is een jaar geleden al die tijd zal ik nooit vergeten mijn verdriet van de scheiding verweven met jullie en ook mijn pijn van het heengaan van moeder voor jullie en grootmoeder voor mij het moeten verzwijgen van mijn ellende om mijn ouders wat te ontlasten in deze toch wel moeilijke periode daardoor heb ik niet alleen de dood van mijn beide grootmoeders te verwerken gekregen vorige zomer maar ook de pijnlijke scheiding alleen moeten verwerken om ander |
|
| Elly: | Zaterdag, augustus 04, 2001 04:21 |
| Ik lees je gedicht en een traan glijd langs mijn wang...want dit komt recht uit het hart en toont zoveel liefde...Roosje ooit zul je elkaar weer zien tot dan leven ze door in je gedachten. Veel liefs Elly xxx |
|
| dieny: | Vrijdag, augustus 03, 2001 21:27 |
| je dierbaren moeten missen doet veel pijn! maar de gedachten dat ze nu weer bij elkaar zijn,daar ergens waar geen ruzie geen pijn geen angst meer is! alleen maar rust! sterkte roosje.. veel liefs dieny |
|
| dikkertjedap: | Vrijdag, augustus 03, 2001 20:08 |
| De dood doet mensen pijn en misschien moet dat zo zijn maar, hemel, het doet zo zeer want je ziet ze voorlopig niet weer... Sterkte Zeeroosje! groetjes, dd. |
|
| CJ: | Vrijdag, augustus 03, 2001 19:36 |
| Blijf vooral die laatste strofe geloven! Houd die gedachte vast! Veel sterkte, love CJ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Zeeroosje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||