mijn moeder
al jaren is ze er niet meer
de vrouw die mij baarde
het klinkt bizar om te zeggen
dat ik haar helemaal niet mis
het woord mama krijg ik er niet uit
moeder noemde ik haar altijd
hoe diep ik ook graaf in mijn herinnering
mooie momenten krijg ik niet naar boven
nog steeds heb ik het wrange gevoel
dat zij die voor mij zorgen moest
zoveel haat en jaloezie voelde
jegens haar eigen dochter
hoe goed ik ook mijn best deed
nooit kwam er een compliment over haar lippen
nooit heeft ze gezegd dat ze van mij houdt
nooit heeft ze me een knuffel gegeven
gelukkig heb ik geleerd om niet te haten
want dan zou ik teveel op mijn moeder lijken
en eigenlijk is dat het laatste wat ik wil
gelukkig krijg ik de kans om het anders te doen
| Jan van Dord: | Donderdag, maart 10, 2005 21:03 |
| Ik heb dat van nabij meegemaakt. Gelukkig dat je niet kunt haten. Dan zou je inderdaad net zo zijn. Een zo moeilijk onderwerp, zo mooi, en begrijpelijk geschreven. Jan |
|
| m@rcel: | Donderdag, maart 10, 2005 20:18 |
| ben er stil van........ maar heel mooi beschreven. liefs+knuffel m@rcel |
|
| Psych: | Donderdag, maart 10, 2005 18:45 |
| getekend als verleden, zijn sommige momenten blijven steken,,,hekenbaar dit gedicht,,,liefs,,,elze,,, | |
| Innerchild: | Donderdag, maart 10, 2005 15:56 |
| met een krop in mijn keel gelezen ... warme knuf / innerchild |
|
| lommert: | Donderdag, maart 10, 2005 13:12 |
| je kunt wel moeder in naam zijn, maar ben je het dan ook wezenlijk voor je kinderen...dit gedicht spreekt me enorm aan...niet vanwege mijn eigen jeugd..nee , dat zeker niet...maar het komt zeer dichtbij xxliefs willem |
|
| Peter van der Linden: | Donderdag, maart 10, 2005 12:41 |
| Heel erg voor je Lia. Mijn moeder was een schat en mijn vader trouwens ook. Je hebt, door het vroege overlijden van je vader, veel ouderliefde moeten missen. Ik heb bewondering voor de manier, waarop jij in het leven staat. Een sterke vrouw!!! Liefs, Peter. |
|
| Mamke: | Donderdag, maart 10, 2005 12:00 |
| Knap van je, lijkt me erg pijnlijk!!! | |
| Mindy broeders: | Donderdag, maart 10, 2005 11:19 |
| ruim twee jaar lang ging het heel slecht tussen mijen mijn moeder, vanwege haar agressieve ex. In die tijd ging ik door een hel, ik slaap er nu nog slecht door, ik was zo bang van hem, en mijn moeder leek achter hem te staan. Dat deed ze ook, totdat ze zag waar hij mee ezig was en zelf doodsbang van hem werd. maar toen was ik al bijna een jaar het huis uit gevlucht. gelukkig is oze band weer hersteld. Als die ruime twee jaar voor mij al zo zwaar zijn geweest, dan kan ik me heel goed voorstellen | |
| sunset: | Donderdag, maart 10, 2005 10:45 |
| Al wil, kun je het niet zien, er zullen best wel mooie momenten geweest zijn (Geloof me maar, ik weet waarover ik spreek). Maar, en dat is begrijpelijk, het pijnvol-droeve heeft al het andere vervaagd (En ook hier spreek ik uit eigen ervaring). Liefs en knuffel) / sunset PS: Voelbaar hunkerend gemisverdriet. |
|
| Rien de Heer: | Donderdag, maart 10, 2005 09:05 |
| En die kans benut je denk ik ook helemaal en goed. Groetjes, Rien. |
|
| Raira (Ria): | Donderdag, maart 10, 2005 08:36 |
| ik geef je wel die knufffel en gelukkig ben je niet haatdragend, maar wel hartdragend.. liefs xxx |
|
| Auteur: Lia van der Fluit | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||