De dag breekt aan.
Voor de eerste keer,
een eigen plek op de wereld.
Ver van je armen,
die me beschermend
en liefdevol lieten voelen.
De onzekerheid
knaagt als een rat
aan mijn gedachten.
Maar ik ben sterk
en kan het aan,
Want de gedachte
"Jij bent er altijd voor me"
Zal me nu ook helpen.
Je warmte en zekerheid
leg je in mijn huis.
Zodat ik een thuis kan maken,
waar jij later ook in kan wonen.
Bert Lagom: | Vrijdag, maart 11, 2005 08:01 |
Niet dat ik ga verhuizen... Maar mijn vriendin gaat voor de eerste keer alleen wonen. Daarom dit mooie gedicht |
|
Vervelende meid: | Donderdag, maart 10, 2005 23:56 |
.. leuk ... Knoef Knoef, Vervelende Meid |
|
MayadeBij: | Donderdag, maart 10, 2005 23:10 |
Of - ik leef tevreden in mezelf en met die notie kan ik overal thuis zijn (al ben ik liever selectief ;) kus. | |
Auteur: Bert Lagom | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 10 maart 2005 | ||
Thema's: |