Nooit meer zoals het was
In mijn hoofd 't aloude lied
van vervlogen tijden
die melodie stopt aldoor niet
gedachten kan ik niet vermijden.
Het oude zeer wordt nu vervangen
en nieuwe wonden breken
er gloort een onbewust verlangen
naar lang voorbije weken.
Ik zit gevangen in die tijd
de maalstroom sleurt
ik moet nu mijn emotie kwijt
die alle dagen kleurt.
Je kunt niet sneller gaan
je moet er dwars doorheen
een lach, vaker nog een traan
en op je hart een zware steen.
De toekomst straalt onzekerheid
hij komt van dag tot dag
maar eens breekt weer de tijd
waarop ik voluit lach!
Reacties op dit gedicht
| Allysson: | Woensdag, november 24, 2010 17:15 |
| mooi hoopvol einde en verder ook een goede verwoording van gevoelens! | |
| Will Hanssen: | Vrijdag, maart 11, 2005 15:24 |
| Met stille ontroereing gelezen....... sterkte en liefs, Will |
|
| flores: | Vrijdag, maart 11, 2005 13:35 |
| En die dag komt zeker, gaandeweg zal je merken dat steeds vaker weer die lach doorbreekt op je gezicht. Gemis zal altijd blijven, maar wat meer op de achtergrond..Wens je alle goeds toe, liefs.. | |
| Psych: | Vrijdag, maart 11, 2005 12:52 |
| hier spreekt verdriet z'n eigen taal,,,liefs,,,elze,,, | |
| Raira (Ria): | Vrijdag, maart 11, 2005 12:44 |
| Hier lees ik een onzekere tijd met verdriet en pijn ik hoop dat er snel weer een spontane lach zal zijn sterkte liefs Raira |
|
| Raira (Ria): | Vrijdag, maart 11, 2005 12:44 |
| Hier lees ik een onzekere tijd met verdriet en pijn ik hoop dat er snel weer een spontane lach zal zijn sterkte liefs Raira |
|
Over dit gedicht
| Auteur: juffie |  
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 11 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||