Lentebloempjes
En plots zijn ze daar, eerst
aarzelend 't kopje boven d' aarde,
dan zacht, doch heel beheerst,
ontvouwen de nieuwe blad'ren.
Schuchter nog, bedekt met sneeuw,
de eerste lieve lenteboden;
blaadjes rekken met een geeuw,
nieuwe knoppen reeds ontloken.
Allemaal, ze zijn met veel,
verspreiden zachte geuren,
vergeten is de winterkou.
Wit en blauw, groen en geel,
de nieuwe lentekleuren,
betoverend in d'ochtenddauw.
aarzelend 't kopje boven d' aarde,
dan zacht, doch heel beheerst,
ontvouwen de nieuwe blad'ren.
Schuchter nog, bedekt met sneeuw,
de eerste lieve lenteboden;
blaadjes rekken met een geeuw,
nieuwe knoppen reeds ontloken.
Allemaal, ze zijn met veel,
verspreiden zachte geuren,
vergeten is de winterkou.
Wit en blauw, groen en geel,
de nieuwe lentekleuren,
betoverend in d'ochtenddauw.
Reacties op dit gedicht
| Will Hanssen: | Vrijdag, maart 11, 2005 15:44 |
| Prachtig geschreven....weer een nieuwe lente, een nieuw begin...heerlijk! Liefs, Will |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Edith Meyers | 
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 11 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||