De leugen
Ik hou me vast aan mijn eigen leugen
zodat het me nog lang zal heugen
Pijnlijke woorden heb ik geuit
alle rottigheid kwam er eindelijk uit
Het is niet zo dat ik je wel kwetsen
en pijnlijke woorden in je ziel wil etsen
maar je geeft me geen andere keus
en daarmee sla je jezelf voor de neus
Verliefdheid is vervlogen
te vaak heb ik tegen je gelogen
Niet langer hou ik mezelf voor de gek
dan ga ik nog liever op m'n bek
Wil je nu alsjeblieft uit mijn leven verdwijnen
en mij in stilte weg laten kwijnen
Dit verlies kom ik wel weer te boven
dat kan ik je alvast beloven
zodat het me nog lang zal heugen
Pijnlijke woorden heb ik geuit
alle rottigheid kwam er eindelijk uit
Het is niet zo dat ik je wel kwetsen
en pijnlijke woorden in je ziel wil etsen
maar je geeft me geen andere keus
en daarmee sla je jezelf voor de neus
Verliefdheid is vervlogen
te vaak heb ik tegen je gelogen
Niet langer hou ik mezelf voor de gek
dan ga ik nog liever op m'n bek
Wil je nu alsjeblieft uit mijn leven verdwijnen
en mij in stilte weg laten kwijnen
Dit verlies kom ik wel weer te boven
dat kan ik je alvast beloven
Reacties op dit gedicht
| ilona krijgsman: | Zaterdag, augustus 04, 2001 22:54 |
| het is toch niet wat ik denk??.....of schreef je het voor een ander?? zou ook nog eens kunnen....... | |
| Sheena: | Zaterdag, augustus 04, 2001 17:55 |
| hmmmmm keiharde eerlijkheid ! take care, Sheena |
|
| evening star: | Zaterdag, augustus 04, 2001 15:29 |
| herkenbaar | |
Over dit gedicht
| Auteur: Brammie | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||