* Opgegeven *
Ook ik heb nu eindelijk toegegeven,
Toegegeven aan al mijn angsten en verdriet
Ik kan het niet kwijt, nergens
Daarom heb ik maar opgegeven
Ik zie de toekomst somber in
Het is vooral die zin
Die ik al tijden niet meer heb
Ik ben verloren in deze wereld..
Opgegeven, door velen psychiaters
Waarom zou ik dan nog door vechten?
Iedereen gebruikt me als een object
En dat heeft op mij veel effect
Voor dat moment voel ik me super
Maar ik blijf er nog mooi een paar jaar mee rondlopen
Ik ben het zat, ik heb ook gevoelens ontzettend veel
Maar mn problemen hangen aan mn keel
Dit lichaam moet nog zo lang mee,
En ik heb het zo ontzettend kapot gemaakt
Ik kan niet meer met dit lichaam leven
Ik heb het geen betekenis meer te geven
Hoe kunnen mensen mij mogen
Terwijl ik mezelf verafschuw?
Ik verklaar ze voor gek,
Hebben ze dan echt geen ogen?
Was het maar gelukt, dan leefde ik nu niet met deze pijn
Of was alles maar nooit gebeurd
Dan leefde ik misschien fijn..
Al zou ik me dat niet kunnen voorstellen..
..::sanne::..: | Dinsdag, maart 15, 2005 16:57 |
eej meis, k vin het echt heel verrot dat je je zo weer voelt.. maar er is altijd hoop, bedankt dat je al je vrienden op deze site gek benoemt ;) maja, k zal dr maar mee leren leve;):) sterkte soen |
|
°BrokenSmile°: | Dinsdag, maart 15, 2005 13:57 |
Wanneer je je rot voelt, kan je je nooit voorstellen, dat het leven fijn kan zijn .. maar geloof me, er zijn genoeg dingen/mensen om voor te leven! Hou vol .. zelfs wanneer het moeilijk is, zelfs wanneer je het tegenwerkt, uiteindelijk komt alles weer goed. *Hang in there* x Liefs |
|
Auteur: Smoothly | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 13 maart 2005 | ||
Thema's: |