abyss
willens nillens
blijf ik ademloos staren
naar het gebeuren
kijk die man toch, die
zich gestaag neervleiend
in het zeemzoete water
in de besmeurde siroop
een bed graaft
hij verdrinkt, verzuipt en zal sterven
maar dat deert me niet
als voyeur
hij vloeit neder in de donkere diepte
en danst zich een spiraal naar beneden
maar hij hapt niet naar lucht, nee
hij wordt niet rood
van schaamte of verstikking
hij ademt langs z’n lach
hij leeft met z’n ogen
en brengt licht in z’n blinde hoofd
hij speelt dat goed, die man
hij leeft en beleeft
en viert zijn choreografisch gedwarrel
in eindeloze oppervlakken
het grote Al
ik zie hem graag
en zou hem willen spreken,
omhelsen en kussen
want hij en ik, wij
hebben nog een hele weg te begaan
tot het eind
en terug
Reacties op dit gedicht
| Zilke: | Maandag, maart 14, 2005 19:23 |
| :| magistraal! |
|
| sunset: | Maandag, maart 14, 2005 12:17 |
| Ademloos gelezen dit. Prachtig beeldend jezelf neergezet. Liefs / sunset |
|
| Oorlam: | Maandag, maart 14, 2005 10:54 |
| yep, like it | |
| Alter_Ego: | Maandag, maart 14, 2005 10:39 |
| precies :) dit is een apart gedicht... je gebruikt woorden die ik nooit zou hebben bedacht :) mooi, erg mooi, vooral het midden en het laatste stuk keep on writing :) for the sake of mankind ;) mzl AE |
|
| Innerchild: | Maandag, maart 14, 2005 08:51 |
| ... (zonder woorden dus !) | |
| Nemesis: | Maandag, maart 14, 2005 08:02 |
| Netjes! Mooi geschreven. Zijn wij allen voyeurs of slechts de acteurs die spelen dat we leven? |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Het Gejefte | 
|
|
| Gecontroleerd door: -Suus- | ||
| Gepubliceerd op: 14 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||