Jij
Keer op keer
sta ik versteld
van je wijsheid
van je woorden
hoe je ons begrijpt
Steeds opnieuw
doe je me huiveren
je manier van praten
je lach
hoe je ons aankijkt
en de wereld
in één vingerknip
zoveel lichter voor ons maakt
Reacties op dit gedicht
| Elizabethh: | Maandag, maart 14, 2005 13:07 |
| KOpt....vraag ik me ook af... Mooi gedicht. liefs Elizabethh |
|
| sunset: | Maandag, maart 14, 2005 12:08 |
| Wohw! Een voelbare bewondering spreekt uit jouw 'geschrijf'. Mooi. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hannepon | 
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 14 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||