Een traan
Een traan
Ik sta buiten
En staar naar de maan
Het lijkt allemaal zo mooi
Maar opeens,
opeens rolt er een traan
Een traan over mijn wang
Een traan van verdriet
Het is het verdriet van mij
’T verdriet
Dat niemand van mij kent,
en niemand aan mij ziet.
Ik sta buiten
En staar naar de maan
Het lijkt allemaal zo mooi
Maar opeens,
opeens rolt er een traan
Een traan over mijn wang
Een traan van verdriet
Het is het verdriet van mij
’T verdriet
Dat niemand van mij kent,
en niemand aan mij ziet.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: *manuela* | 
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 14 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||