pijn die in mijn hart vloeit
een bloem die nooit meer opbloeit
nooit gedacht de pijn zo hard.
alles wat je nu verward.

geen hou vast geen snappen aan.
toen kwam ik opeens alleen te staan.
vrienden voor altijd.
die ben ik nu dus kwijt

nooit ga ik iemand zo vertrouwen
je gaat toch niet op vrienden rouwen?
maar toch doet het pijn.
ik wou dat het zoal eerst kon zijn.

de woorden kwamen zo hard aan.
terwijl ik altijd voor je klaar heb gestaan.
toen opeens : ik zie geen vriendschap meer.
daarna sprak ik je nog een keer.

toen bleek ik de beslissing te hebben genomen.
terwijl ik dacht die van jou tekomen.
volgens mij was het een gezamelijk besluit.
het boekje over die prachtige vriendschap is uit.

ik hoop maar wil het niet.
ik wou dat de spijt me met rust liet.
maar je moet weeten dat ik je nooit vergeet.
dat je blijft bestaan, ja als je dat maar weet