* Leef in een zwembad *
Ik leef in een zwembad
De kant is mijlen ver weg
Aldoor al probeer ik hem te halen
Heb ik weer pech
Dan zak ik weer naar beneden
En krijg ik bijna weer geen lucht
Ik probeer telkens het einde te halen
Maar telkens weer een zucht
Ik red het steeds weer niet
Het einde lijkt steeds verder weg te zijn
Ik wou dat ik mezelf verdrinken kon
Dan hoefde ik niet langer te voelen deze pijn
Maar nu ben ik afgezwakt
De kracht om naar de overkant te komen
Is lang niet meer zo sterk als voorheen,
Mijn vechtlust is afgepakt..
Het einde lijkt verder weg dan ooit
De moed om het te halen is er niet meer
Ik laat me langzaam tot de bodem zakken,
Zodat de dood ook mij kan pakken..
cest-moi: | Zondag, januari 08, 2006 12:05 |
mooi verwoord.. maar ook wel errug verdrietig.. geef de moed niet op!!! op een gegeven moment zul je de kracht vinden om aan de kant te komen... tis makkelijker gezegd als gedaan ik weet het.. maar blijf proberen! sterkte liefs cest-moi |
|
Lois: | Zondag, maart 27, 2005 11:14 |
hoi ...mooi gedicht...maar je mag inderdaad niet opgeven ...hou vol he!!..k kan me eigenlijk niet herinneren dat k jou een mail heb gestuurt...nee ...dacgt van niet ...maar kan toch wle ...in een of andere wanhopige bui ...wa was dat voor mail dan ?? Zippo ;) |
|
..::sanne::..: | Dinsdag, maart 15, 2005 17:03 |
eej, dees is weer droevig, ik wouw dat je je wat beter voelde... laat je niet teveel mee sleuren met de stroming.. zwem er tegen op.. ook al is ie soms te sterk. soen(K) idaj |
|
..::sanne::..: | Dinsdag, maart 15, 2005 17:02 |
Auteur: Smoothly | ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 14 maart 2005 | ||
Thema's: |