zal ik mij nog respecteren na een nacht
van wilde woeste onbeteugeld rauwe passie
hij deed zijn best en heeft zijn taak volbracht
ik wil naar huis want geen verbeeldingskracht
maakt het me mogelijk om niet te zien
dat hij in feite lijkt op zijn zuster Evelien
het zweetstinkende lijf dat in totale apathie
snurkend naast me ligt is misschien negentien
het is de alcohol die mij verblindde
nu moet ik een manier weten te vinden
om met een zekere waardigheid
die bij mijn leeftijd past een aardigheid
te weten dat ik de vijftig ben gepasseerd
en smachtende naar het kopje thee
na deze nacht van debauchery
weer terug te keren naar de status
van moeder en de vrouw van een doctorandus
een zeer bekende zelfs beroemde criticus
zal ik deze nacht maar weer vergeten
en na de kater zorgen voor het avondeten?