de kou
*fictie*
Hopeloosheid vloeit
als vergif
door mijn lichaam
Mijn knieën knikken
kunnen mijn gewicht
niet meer houden
handen raken verslagen
de koude grond, vol
met scherven van verdriet
Verslagenheid raast,
zo snel, zo pijnlijk,
door mijn hoofd
Mijn mond opent
langzaam, en schreeuwt
zonder geluid, zonder trilling
wachtend, in de koude wind
die als dolken
die een weg door mij banen
hopend, dat ze grond
nu eindelijk,
onder mij zal verdwijnen
* opbouwende kritiek is welkom*
Reacties op dit gedicht
| Godvader: | Donderdag, maart 17, 2005 10:33 |
| mooi met perspectief gehusseld...knap is dat! liefs... G. |
|
| LizDichter: | Woensdag, maart 16, 2005 21:27 |
| Ik heb gewoon geneens kritiek =D Liefs, |
|
| Dirk Hermans: | Dinsdag, maart 15, 2005 19:37 |
| talentvol neergezet zeer mooi knap verwoordt groetjes Dirk |
|
| Raira : | Dinsdag, maart 15, 2005 18:24 |
| als je mijn reactie leest ....zie je ook tikfouten kijk maar eens goed zo werkt dat dus...ook bij mij haha |
|
| Raira : | Dinsdag, maart 15, 2005 18:23 |
| Lieve Yara het gedicht is prachtig verwoord het machteloze gevoel is te voelen gewoon zo doorgaan met je eigen schijfstijl er zitten alleen een paar woordjes verkeerd in, maar dat zijn gewoon tikfouten dat overkomt mij ook vaak en daar lees ik dan overheen kijk zelf nog maar eens maar het gedicht is echt prima niets op aan te merken.. nou je wilde graag opbouwende kritiek en die heb ik niet alleen je toestsenbord die een keer haper |
|
| Peter van der Linden: | Dinsdag, maart 15, 2005 18:23 |
| Prachtig geschreven Yara. In jou schuilt een echte dichteres, ga zo door! Fijne avond. Liefs, Peter. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *meisje16* | 
|
|
| Gecontroleerd door: jo | ||
| Gepubliceerd op: 15 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||